Testen van de prestaties van zonnekabels

Testen van de prestaties van zonnekabels

1. Hoge temperatuur bestand tegen spanning test (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
Temperatuur (140±3)°C, tijd 240min, k = 0,6, de inkepingsdiepte is niet groter dan 50% van de totale dikte van isolatie en omhulsel. En voer AC6.5kV uit, 5min bestand tegen spanningstest, geen storing.

2. Damp warmte test
De monsters werden geplaatst in een omgeving met een temperatuur van 90°C en relatieve vochtigheid van 85% gedurende 1000 uur. Na afkoeling tot kamertemperatuur is de veranderingssnelheid van treksterkte kleiner dan of gelijk aan -30% en is de veranderingssnelheid van rek bij breuk kleiner dan of gelijk aan -30% in vergelijking met vóór de test.

3. Zuur- en alkalibestendigheidstest (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De twee groepen monsters werden ondergedompeld in oxaalzuuroplossing met een concentratie van 45 g/L en natriumhydroxideoplossing met respectievelijk 40 g/L bij een temperatuur van 23°C en een tijd van 168 h. In vergelijking met de oplossing vóór onderdompeling is de veranderingssnelheid van de treksterkte kleiner dan of gelijk aan±30%, en de rek bij breuk is groter dan of gelijk aan 100%.

4. Compatibiliteitstest
Nadat de hele kabel 7 jaar oud is×24u op (135±2)°C, de veranderingssnelheid van treksterkte voor en na isolatieveroudering is≤±30%, de veranderingssnelheid van rek bij breuk is≤±30%; de veranderingssnelheid van treksterkte voor en na veroudering van de schede is≤±30% -30%, veranderingssnelheid van rek bij breuk≤±30%.

5. Lage temperatuur impact test (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De koeltemperatuur is -40°C, de tijd is 16 uur, het gewicht van het valgewicht is 1000 g, het belang van het impactblok is 200 g, de hoogte van het valgewicht is 100 mm en er mogen geen zichtbare scheuren op het oppervlak zijn.

6. Lage temperatuur buigtest (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De koeltemperatuur is (-40±2)°C, de tijd is 16 uur, de diameter van de teststang is 4 tot 5 keer de buitendiameter van de kabel en deze wordt ongeveer 3 tot 4 keer gewikkeld. Na de test mag de schede geen zichtbaar scheuroppervlak hebben.

7. Ozonbestendigheidstest
De monsterlengte was 20 cm en werd gedurende 16 uur in een droogcontainer geplaatst. De diameter van de bij de buigproef gebruikte teststang is (2±0,1) maal de buitendiameter van de kabel. Testdoos: temperatuur (40±2)°C, relatieve vochtigheid (55±5)%, ozonconcentratie (200±50)×10-6%, luchtvolume: 0,2 tot 0,5 keer het doosvolume / min. Plaats het monster gedurende 72 uur in de testkamer. Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het oppervlak van de mantel zijn.

8. Weersbestendigheid / UV-test
Elke cyclus: waternevel gedurende 18 minuten, xenonlamp drogend gedurende 102 minuten, temperatuur (65±3)°C, relatieve vochtigheid 65%, minimaal vermogen bij golflengte 300400 Nm: (60±2) W / m2. Buig na 720 uur bij kamertemperatuur test. De diameter van de teststang is 4 tot 5 maal de buitendiameter van de kabel. Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het oppervlak van de mantel zijn.

9. Dynamische penetratietesten
Bij kamertemperatuur is de snijsnelheid 1N/s en het aantal snijproeven: vier keer. Elke keer moet het monster 25 mm naar voren worden verplaatst en 90 worden gedraaid°rechtsom. Noteer de penetratiekracht F op het moment dat de stalen veernaald contact maakt met de koperdraad, neem de gemiddelde waarde150·Dn1/2N (4mm2 sectie Dn=2.5mm)

10. Anti-deuk
Neem drie secties van monsters; elke eenheid is 25 mm uit elkaar, draai 90°, vier deuken, de deukdiepte is 0,05 mm, loodrecht op de koperdraad. De driedelige monsters werden bij -15 in de testkamers geplaatst.°C, kamertemperatuur en +85°C gedurende respectievelijk 3 uur en vervolgens rond de doorn van elke overeenkomstige sectie gewikkeld. De doorndiameter is (3±0,3) maal de minimale buitendiameter van de kabel. Elke steekproef heeft minstens één score buiten. Geen storing in AC0.3kV waterdompelspanningstest.

11. Schede krimpkous test (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De monster snijlengte L1 = 300mm, zet het in een 120°Coven gedurende 1 uur en breng het dan naar kamertemperatuur om af te koelen. Deze koel- en verwarmingscyclus werd vijf keer herhaald en uiteindelijk afgekoeld tot kamertemperatuur. De thermische krimp van het monster moet kleiner zijn dan of gelijk zijn aan 2%.

12. Verticale brandtest
Nadat de afgewerkte kabel is geplaatst op (60±2)°Cgedurende 4 uur moet de in GB/T18380.12-2008 gespecificeerde verticale verbrandingstest worden uitgevoerd.

13. Halogeengehaltetest
pH en geleidbaarheid
Monster plaatsing: 16 uur, temperatuur (21 ~ 25)°C, vochtigheid (45 ~ 55)%. Twee monsters, (1000±5) mg elk, werden verpulverd tot deeltjes lager dan 0,1 mg. Luchtstroom (0,0157·D2)l·h-1±10%, moet de afstand tussen de verbrandingsboot en de rand van de effectieve verwarmingszone van de oven300mm, de temperatuur bij de verbrandingsboot moet935°C. De temperatuur op 300m afstand van de verbrandingsboot (luchtstroomrichting) moet900°C.
Het gas dat door het testmonster werd gegenereerd, werd verzameld door een gaswasfles gevuld met 450 ml (PH-waarde 6,5±1.0; conductiviteit0.5μS/mm) gedestilleerd water. Testtijd: 30min. Vereisten: PH4.3; conductiviteit10μS/mm.
 

Laat een antwoord achter