Testen van de prestaties van zonnekabels

Testen van de prestaties van zonnekabels

1. Bestand tegen spanning op hoge temperatuur (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
Temperatuur (140±3)°C, tijd 240min, k = 0,6, de diepte van de inkeping is niet groter dan 50% van de totale dikte van isolatie en mantel. En voer AC6.5kV uit, 5 minuten is bestand tegen spanningstest, geen storing.

2. Vochtige hittetest
De monsters werden geplaatst in een omgeving met een temperatuur van 90 °C en relatieve vochtigheid van 85% gedurende 1000 uur. Na afkoeling tot kamertemperatuur is de veranderingssnelheid van treksterkte kleiner dan of gelijk aan -30%, en de veranderingssnelheid van rek bij breuk is kleiner dan of gelijk aan -30% in vergelijking met vóór de test.

3. Zuur- en alkalibestendigheidstest (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De twee groepen monsters werden ondergedompeld in een oxaalzuuroplossing met een concentratie van respectievelijk 45 g/l en een natriumhydroxideoplossing met een temperatuur van 40 g/l °C en een tijd van 168 uur. Vergeleken met de oplossing vóór onderdompeling is de veranderingssnelheid van de treksterkte kleiner dan of gelijk aan ±30%, en de rek bij breuk is groter dan of gelijk aan 100%.

4. Verenigbaarheidstest
Nadat de hele kabel 7 jaar oud is×24u om (135±2)°C, is de veranderingssnelheid van treksterkte voor en na isolatieveroudering ≤±30%, de verandering van rek bij breuk is ≤±30%; De veranderingssnelheid van de treksterkte voor en na veroudering van de mantel is ≤±30% -30%, verandering van rek bij breuk ≤±30%.

5. Effecttest bij lage temperatuur (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De koeltemperatuur is -40°C, de tijd is 16 uur, het gewicht van het valgewicht is 1000 g, het belang van het impactblok is 200 g, de hoogte van het valgewicht is 100 mm en er mogen geen zichtbare scheuren op het oppervlak zijn.

6. Buigtest bij lage temperatuur (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De koeltemperatuur is (-40±2)°C, de tijd is 16 uur, de diameter van de teststaaf is 4 tot 5 keer de buitendiameter van de kabel en deze wordt ongeveer 3 tot 4 keer opgewonden. Na de test mag de mantel geen zichtbaar scheuroppervlak hebben.

7. De test van de ozonweerstand
De monsterlengte was 20 cm en werd gedurende 16 uur in een droogcontainer geplaatst. De diameter van de teststaaf die in de buigtest wordt gebruikt, is (2±0,1) keer de buitendiameter van de kabel. Testbox: temperatuur (40 ± 2) °C, relatieve vochtigheid (55 ± 5)%, ozonconcentratie (200 ± 50) × 10-6%, luchtvolume: 0,2 tot 0,5 keer het volume van de doos/min. Plaats het monster 72 uur in de testkamer. Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het oppervlak van de mantel zijn.

8. Weerbestendigheid/UV-test
Elke cyclus: waterspray gedurende 18 min, xenonlamp drogen gedurende 102 min, temperatuur (65±3)°C, relatieve vochtigheid 65%, minimaal vermogen bij golflengte 300400nm: (60±2) W/m2. Na 720 uur buigen bij kamertemperatuur test. De diameter van de teststaaf is 4 tot 5 keer de buitendiameter van de kabel. Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het oppervlak van de mantel zijn.

9. Dynamisch penetratietesten
Bij kamertemperatuur is de snijsnelheid 1N/s en het aantal snijtests: is vier keer. Elke keer moet het monster 25 mm naar voren worden verplaatst en 90 worden gedraaid° rechtsom. Noteer de indringingskracht F op het moment dat de verenstaalnaald in contact komt met de koperdraad, neem de gemiddelde waarde 150·Dn1/2N (4mm2 doorsnede Dn=2.5mm)

10. Anti-deuk
Neem drie secties van monsters; Elke eenheid staat 25 mm uit elkaar, draai 90°, vier deuken, de deukdiepte is 0,05 mm, loodrecht op de koperdraad. De driedelige monsters werden bij -15 in de testkamers geplaatst°C, kamertemperatuur en +85°C gedurende respectievelijk 3 uur en wikkel vervolgens rond de doorn van elke overeenkomstige sectie. De diameter van de doorn is (3±0,3) keer de minimale buitendiameter van de kabel. Elke steekproef heeft ten minste één score buiten. Geen storing in AC0.3kV wateronderdompelingsspanningstest.

11. De krimptest van de schede (EN50618-H1Z2Z2-K, IEC62930)
De steekproef snijlengte L1=300mm, zet het in een 120 °C oven gedurende 1 uur en breng het dan op kamertemperatuur om af te koelen. Deze koel- en verwarmingscyclus werd vijf keer herhaald en uiteindelijk afgekoeld tot kamertemperatuur. De thermische krimp van het monster moet kleiner zijn dan of gelijk zijn aan 2%.

12. Verticale brandproef
Nadat de afgewerkte kabel is geplaatst bij (60±2) °C gedurende 4 uur moet de verticale brandtest worden uitgevoerd die is gespecificeerd in GB/T18380.12-2008.

13. Test van het halogeengehalte
pH en geleidbaarheid
Plaatsing monster: 16 uur, temperatuur (21 ~ 25) °C, vochtigheid (45 ~ 55)%. Twee monsters, (1000±5) mg elk, werden verpulverd tot deeltjes van minder dan 0,1 mg. Luchtstroom (0,0157·D2)l·H-1±10%, moet de afstand tussen de verbrandingsboot en de rand van de effectieve verwarmingszone van de oven 300 mm, de temperatuur op de verbrandingsboot moet 935°C. De temperatuur op 300 meter afstand van de verbrandingsboot (luchtstroomrichting) moet 900 °C.
Het gas dat door het testmonster werd gegenereerd, werd opgevangen door een gaswasfles gevuld met 450 ml (PH-waarde 6,5±1.0; conductiviteit 0.5μS/mm) gedestilleerd water. Testtijd: 30min. Vereisten: PH4.3; conductiviteit10μS/mm.
 

Laat een antwoord achter